Eίμαι γυναίκα, αυτή είναι η ταυτότητά μου. Και δεν είμαι αυτομάτως θύμα. Αυτό είναι το μήνυμα που για μένα είναι θέσφατο, κατακτηθέν δεδομένο
Γράφει η Εβελίνα Μπάκιντα*
Eίμαι γυναίκα, αυτή είναι η ταυτότητά μου. Και δεν είμαι αυτομάτως θύμα. Αυτό είναι το μήνυμα που για μένα είναι θέσφατο, κατακτηθέν δεδομένο. Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι η πιο κοινή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως (δημοσιεύσεις της UNICEF).
Είναι η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Και όσο συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη. Σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, τουλάχιστον μία στις τρεις γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο θα ξυλοκοπηθεί, θα βιαστεί ή θα υποστεί βία σωματική ή λεκτική κάποια στιγμή στη ζωή της.
Είναι ένα φαινόμενο, το οποίο δυστυχώς, παραμένει ιδιαίτερα έντονο, με τα περιστατικά και εδώ στην Ελλάδα να καταγράφονται το ένα μετά το άλλο. Έχουν γίνει βήματα προς τα εμπρός, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έχουμε κατακτήσει τα αυτονόητα. Η ελπίδα μας και σε αυτό το πρόβλημα ειναι οι επόμενες γενιές. Είναι μεγάλη κατάκτηση για τα δικαιώματα των γυναικών να μπορείς να βγαίνεις, να μιλάς και να καταγγέλλεις χωρίς να φοβάσαι, ότι πήγε κάποιος να σε εκμεταλλευτεί σεξουαλικά ή να σε κακοποιήσει με άλλο τρόπο, ασκώντας φραστική ή σωματική βία. Και για να δούμε τη μεγάλη εικόνα, προφανώς και αυτά συνεβαιναν στο παρελθόν, αλλά οι γυναίκες δεν είχαν το θάρρος να βγουν και να τα πουν.
Τώρα μπορούν και το κάνουν, θέλοντας όμως ακόμη μεγαλύτερη στήριξη για τα αυτονόητα. Για αυτό πρέπει να δημιουργηθεί το πλαίσιο ώστε αυτές οι καταγγελίες να μπορούν να γίνονται άφοβα. Αστυνομικές Υπηρεσίες ασχολούνται πλέον αποκλειστικά με τις κακοποιητικές συμπεριφορές. Υπάρχει πλέον η εφαρμογή του panic button στα κινητά τηλέφωνα.
Η Τηλεφωνική Γραμμή SOS πανελλαδικής εμβέλειας 15900 είναι διαθέσιμη 24 ώρες το 24άωρο. Πρέπει όμως να κάνουμε το τελικό άλμα προς τα εμπρός... Υποχρέωσή μας είναι να δούμε πώς θα εκπαιδεύσουμε τα παιδιά σήμερα, για να γίνουν πιο ώριμοι και ανεκτικοί πολίτες αύριο. Η εκπαίδευση των νέων παιδιών στο πώς θα λύνουν τις διαφορές τους ή πώς θα αντιμετωπίζουν τη διαφορετικότητα του συνανθρώπου τους είναι το «κλειδί» για να φτάσουμε στο σημείο να μιλάμε για ουσιαστικό και πλήρη σεβασμό της ανθρώπινης και δη της γυναικείας ύπαρξης...
*Η Εβελίνα Μπάκιντα είναι Πρόεδρος Αναπτυξιακού Συλλόγου Γυναικών Επιχειρηματιών Κρήτης, Ειδικός Marketing (MSc), Πολιτισμολόγος (ΒΑ), Πτυχιούχος Ευρωπαϊκών Σπουδών